After that, this will show you which cells are blocking the spill range. As we clearly see, in the formula bar there is data in that particular cell, and the cell’s font color is white.
Odpowiedzi (3) Zaloguj się, aby móc oceniać, komentować, odpowiadać... Znak cudzysłowu należy umieścić pomiędzy apostrofami ( ' ). Przykład: =JEŻELI(test_logiczny;wartość_prawda;"'""'"), gdzie po ostatnim średniku jest cudzysłów, apostrof, cudzysłów, cudzysłów, apostrof, cudzysłów. Wynik jeśli test logiczny będzie FAŁSZ wyjdzie w postaci cudzysłowu "". Skomentuj Odpowiedział @ Dawid_Galas | Niestety widać te apostrofy. Aby było bez nich: =JEŻELI(warunek;jak_prawda;"""""") Za ostatnim średnikiem jest w sumie 6 cudzysłowów. Skomentuj Odpowiedział @ | TRENER ALTKOM AKADEMII Proszę użyć jako argument funkcji jeżeli funkcję znak: =jeżeli ( test logiczny ; prawda ; znak(34)) Funkcja znak zwraca kod znaku z tablicy ASCII .. znak numer 34 to cudzysłów. Czyli w tym przypadku funkcja Jeżeli w przypadku fałszu podstawi cudzysłów. Skomentuj Odpowiedział @ | TRENER ALTKOM AKADEMII Przypisz komentarz Pytania Odpowiedzi Uwaga: Zatwierdzenie konwersji wiąże się z usunięciem punktacji za tą odpowiedź oraz notyfikacją mailową do jej autora. POWIĄZANE w bazie wiedzy Oprogramowanie wspierające Excel Excel Excel Strona wykorzystuje pliki cookies w celu realizacji usług, zgodnie z Polityką Plików Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. Masz pytanie? Napisz do nas Dziękujemy Twoja wiadomość została wysłana
Open MS Excel, Go to the Sheet where the user wants to evaluate the Fail or Pass Status of the Student. Create a header column with ‘ OR Output With If’ in column, E to execute the OR function. Now apply the IF Function in cell E2. Add OR Function to check if a student is scoring below 75 in any subject. ADVERTISEMENT.
No właśnie... Zielone trójkąciki - zmora większości użytkowników Excela. Chodzi o te zielone trójkąciki: Te trójkąciki Excel wyświetla wtedy, gdy znajdzie w komórce jakiś błąd. Takim błędem jest na przykład wpisanie liczby jako tekst (np. za pomocą apostrofu ') czy wpisanie w kolumnie tabeli innej formuły niż pozostałe naokoło. Listę takich błędów znajdziesz w opcjach (Plik/ Opcje/ Formuły): A o tym, jak zmienić liczbę przechowywana jako tekst na liczbę dowiesz się tutaj. Często jednak wiemy "co autor miał na myśli" i celowo wprowadzamy liczbę jako tekst, bo na przykład potrzebujemy wpisu takiego: 001. Excel po wprowadzeniu takiej wartości do komórki automatycznie zmieni ją na 1. A nam chodzi o 001. Wpiszemy więc to jako '001. I nie potrzebujemy mądrości Excela, który uznaje to za błąd! Na szczęście można bardzo łatwo i szybko pozbyć się tych denerwujących zielonych trójkącików... W tym celu należy: 1. Wejść na kartę Plik, wybrać Opcje 2. W oknie, które się pojawi, kliknąć kartę Formuły 3. W sekcji Sprawdzanie błędów odznaczyć opcję Włącz sprawdzanie błędów w tle Poniżej znajduje się sekcja Reguły sprawdzania błędów, w której możesz zobaczyć co Excel traktuje jako błąd. Dodatkowo, jeśli chcesz by Excel informował cię o błędzie tylko w niektórych sytuacjach, możesz zostawić tylko niektóre opcje (zostawiając włączone Włącz sprawdzanie błędów w tle). A oto efekt: Gotowe! Wiele funkcji w Excelu można bez problemu przetłumaczyć na język polski np. funkcja TEXT to prostu TEKST lub PRICE to CENA. Jednak wcześniej wspomniany VLOOKUP nie już tak oczywisty…. Dlatego warto wypisać na kartce przynajmniej te funkcje, z których korzystasz najczęściej, z czasem wejdą na pewno w krew. Poniżej zamieszczam Często pojawiającym się problem przy pracy z Excelem jest rozdzielanie ciągów tekstowych lub wyodrębnianie z nich konkretnych fragmentów. W tym wpisie pokaże jak przy pomocy 5 prostych funkcji (pojedynczo lub w połączeniu) radzić sobie z tego typu zadaniami. Działanie funkcji LEWY, PRAWY, DŁ, ZNAJDŹ można względnie zastąpić opcją TEKST JAKO KOLUMNY, (więcej TUTAJ), ale nie jest ona tak elastyczna w działaniu jak 5 powyższych funkcji. 1. PRAWY, LEWY, (ang. RIGHT, LEFT, MID) Powyższe funkcje umożliwiają wycięcie określonej liczby znaków z ciągu tekstowego, odpowiednio od strony prawej, lewej lub środka. Zobaczymy ich działanie na przykładzie pojedynczej daty. FUNKCJA LEWY Gdzie: LEWY – mówi z której strony wycinamy znaki (czyli z lewej) A7 – skąd je wycinamy (adres komórki) 2 – ile ich wycinamy (wycinamy 2 znaki) FUNKCJA PRAWY Gdzie: PRAWY – mówi z której strony wycinamy znaki A8 – skąd je wycinamy 4 – ile ich wycinamy. FUNKCJA Gdzie: – oznacza, że wycinamy znaki ze środka tekstu A9 – skąd je wycinamy 4 – numer znaku, od którego ma rozpocząć się pobieranie tekstu 2 – ile znaków wycinamy Dzięki tym 3 prostym funkcjom bez problemu wyciągnęliśmy informacje dotyczące dnia, miesiąca oraz roku, ale co zrobić w sytuacji gdy dane nie będą tak regularnie rozmieszczone np. kody pocztowe wraz z nazwami miejscowości? Prześledźmy to na kolejnym przykładzie i funkcji DŁ. 2. DŁ (ang. LEN) Aby wyciągnąć nazwy miejscowości z rożnych kodów pocztowych – posłużymy się funkcja PRAWY. Musimy jednak pamiętać, że liczba znaków które chcemy wyciąć nie jest jednakowa. Dlatego aby ją określić – użyjemy funkcji DŁ. Funkcja DŁ informuje o ilości znaków użytych w danej komórce (zlicza również spacje). Przykładowo w ciągu tekstowym 00-999 Warszawa formuła =DŁ(A11) zwróci wynik: 15 Teraz połączmy obie funkcje i wyciągnijmy nazwy miejscowości z ciągu tekstowego. Gdzie: PRAWY – oznacza z której strony wycinamy znaki A14 – skad je wycinamy DŁ(A14)-7 – podaje ilość znaków które chcemy wyciąć, czyli wszystkie znaki w komórce A14 minus 7 (7 ponieważ taką długość ma kod pocztowy plus spacja). 3. ZNAJDŹ (ang. FIND) Ciekawym przypadkiem jest oddzielenie wyrazów gdzie zarówno pierwszy jak i drugi ciąg tekstowy ma zmienną ilość znaków np. imię nazwisko. Funkcja ZNAJDŹ wyszukuje znak lub ciąg znaków w ciągu tekstowym, a następnie zwraca numer pozycji na której się znajduje. Przykładowo chcemy znaleźć w którym miejscu znajduje się spacja w słowach Józef Piłsudski. Aby wyciągnąć nazwisko ze słów Józef Piłsudski – posłużymy się funkcjami oraz ZNAJDŹ. Gdzie: – oznacza, ze wycinamy znaki ze środka tekstu A22 – skąd je wycinamy ZNAJDŹ(” „;A22) – że szukamy ” ” (czyli spacji, która oddziela imię i nazwisko) w komórce A22 +1 – funkcja ZNAJDŹ wskazała numer znaku, od którego ma rozpocząć się pobieranie tekstu, dodajemy „+1” aby to pobieranie rozpoczęło się 1 znak dalej, niż odnaleziona spacja. 99 – ilość znaków, które chcemy wyciąć (wystarczy mniej, ale dając 99, na pewno się nie pomylimy). Drugi podobny przykład pokaże jak w tej samej sytuacji, wyciągnąć imię. Gdzie: LEWY – oznacza z której strony wycinamy tekst A27 – skąd go wycinamy ZNAJDŹ(” „;A27) – że szukamy ” ” (czyli spacji, która oddziela imię i nazwisko) w komórce A27 -1 – funkcja ZNAJDŹ wskazała numer znaku, do którego ma być pobieramy tekst. Odejmujemy „-1” aby to pobieranie zakończyło się przed znalezioną spacją. pobierz przykłady: FUNKCJE PRAWY, LEWY, DŁ, ZNAJDŹ avg. rating (98% score) - 9 votes
#### W Excelu Co Oznacza. Co to oznacza, do czego służy i co to jest excel bi? Program microsoft excel może wyświetlić błąd ##### w komórkach, gdy kolumna nie jest wystarczająco szeroka, aby można było wyświetlić całą zawartość komórek. Dolar w Excelu symbol dolara Excela co oznacza Poradnik Excel from calculatic.pl Co oznacza kotwica w […]

1. Jak adresować komórki, by odwoływały się do tych samych poprzedniej części kursu Excel dowiedziałeś się w jak prosty sposób możesz adresować komórki. W tej części kursu Excel dowiesz się jak adresować komórki, by formuły zawsze odwoływały się do tych samych wartości. W Excelu możemy wyróżnić następujące sposoby adresowania komórek:względnebezwzględnemieszaneAdresowanie względne to najprostszy sposób adresowania. By je wykonać wystarczy odwołać się w najprostszy sposób do wartości w dowolnej komórece. Np odwołując się do wartości w komórce A1 wprowadzamy wzór =A1. Zauważ, że wzór zmienia się wraz z przesuwaniem go do innych bezwzględne polega na odniesieniu się do danej z komórki, przy czym podczas przesuwania wzoru do innych komórek, wzór się nie mieszane to połączenie dwóch poprzednich sposobów adresacji. Możemy skonstruować wzór w ten sposób, by zmieniał się wraz z przesuwaniem go jedynie w poziomie lub jedynie w Adresowanie bezwzględne. Co zrobić, by formuły się nie zmieniały?Adresowanie bezwzględne jak wcześniej wspomniałem polega na tym, że formuły wraz z przesuwaniem ich do innych komórek odwołują się zawsze do tych samych wartości. Poniżej prosty przykład obrazujący tą funkcjonalność w Excel. W komórce C4 wprowadzona została liczba 10. W tabelkach obok wprowadzone zostały liczby przez które chcemy pomnożyć komórkę C4 oraz puste kolumny na wyniki mnożenia. Jedyne, co musimy zrobić, by wzory zawsze odwoływały się do komórki C4 jest zmiana pierwszego wzoru poprzez wstawienie znaku dolara ($) przed liczbą reprezentującą wiersz i literą reprezentującą kolumnę, a więc $C$4. Możemy także zaznaczyć część formuły zawierającą C4 i wcisnąć klawisz F4. Wzór komórki zostanie w ten sposób nadpisany znakami dolara i będziemy mogli przesuwać formułę w ten sposób, by zawsze odwoływała się co komórki C4. By uzupełnić obie tabelki uzupełniamy w nich jedynie pierwszy wzór. Następnie modyfikujemy go o znaki dolara. W tym momencie możemy już przesunąć wzór na inne sąsiadujące komórki. Plik z przykładem załączony jest na końcu Excel Podstawy – Adresowanie bezwzględne3. Adresowanie mieszane. Blokowanie komórek w poziomie lub w chcemy, by nasze wzory mogły się zmieniać tylko względem kolumn lub tylko względem wierszy, mamy możliwość zablokowania adresów tylko w kolumnach lub wierszach stawiając znak dolara przed liczbą reprezentującą wiersz, bądź literą reprezentującą kolumnę. Zróbmy prosty przykład. W kolumnie A i B mamy liczby, które chcemy mnożyć przez siebie. Sam wynik chcemy otrzymać w kolumnie C. Chcemy uzyskać wynik mnożenia. W kolumnie D również chcemy uzyskać wynik tego samego mnożenia jedynie poprzez rozciągnięcie wzoru z kolumny C do D. Wzór w tym wypadku będzie wyglądał następująco: =$A19*$B19. Zablokowaliśmy w ten sposób jeynie Excel Podstawy – Adresowanie mieszane4. Tabliczka mnożenia w Excel jednym pomocą adresowania mieszanego możemy wypełnić tabliczkę mnożenia za pomocą jednego wzoru. W poniższej tabliczce mnożenia jedyne, co musimy ręcznie wprowadzić to nagłówki kolumn i nagłówki wierszy. Wartościami w nagłówkach będą liczby od 1 do 10. W komórce B2 wprowadzamy pierwszy wzór mnożenia, a więc =B1*A2. Jedyne, co musisz teraz zrobić to:zablokować kolumnę A, gdyż nagłówki wierszy, które mnożysz w tabliczce znajdują się w kolumnie Azablokować pierwszy wiersz, ponieważ nagłówki kolumn znajdują się w pierwszym wzór będzie wyglądał następująco =B$1*$A2 lub też =$A2*B$ Excel Podstawy – adresowanie mieszane – Tabliczka mnożenia ExcelTeraz, jedyne, co musisz zrobić to rozciągnąć formułę z komórki B2 w prawą stronę i w dół. Tabliczka mnożenia została Excel Podstawy – Tabliczka mnożenia w Excel jednym wzoremPodobne przykłady podstaw Excela zamieszczam w dziale kurs excel podstawy. Jeśli masz pytania co do tego rozdziału, możesz zamieścić je na forum bez logowania. Poniżej plik Excela z załączonym przykładem. kurs_excel_podstawy_

Błąd #N/D! wynika z tego, że wartość odnośnika „Jarmuż” jest wyświetlana w drugiej kolumnie (Tworzenie) argumentu table_array A2:C10. W tym przypadku program Excel szuka go w kolumnie A, a nie w kolumnie B. Rozwiązanie: możesz spróbować to naprawić, dopasowując funkcję WYSZUKAJ.PIONOWO tak, aby odwoływała się do poprawnej

Luty 13, 2012 Wyświetlono: 13100 razy Jeśli w formule zdarzy się przypadek, iż nie można poprawnie obliczyć wyniku, w programie Excel zostanie wyświetlona wartość błędu, taka jak #####, #DZIEL/0!, #N/D, #NAZWA?, #ZERO!, #LICZBA!, #ADR! i #ARG!. Każdy typ błędu ma inne przyczyny i inne rozwiązania. Poniższa tabela zawiera ogólne informacje o tych błędach oraz łącza do artykułów ze szczegółowymi opisami błędów. Opis Naprawa błędu ##### Program Excel wyświetla komunikat o tym błędzie, jeśli kolumna jest za wąska, aby mogły zostać wyświetlone wszystkie znaki w komórce lub jeśli komórka zawiera ujemne daty lub godziny. Np. formuła odejmująca datę przyszłą od przeszłej, taka jak =06/15/2008-07/01/2008, daje ujemną datę. Naprawa błędu #ADR! Program Excel wyświetla komunikat o tym błędzie, jeśli odwołanie do komórki jest nieprawidłowe, np. usunięto komórki, do których odwołują się inne formuły albo wklejono przenoszone komórki do komórek, do których odwołują się inne formuły. Naprawa błędu #ARG! Program Excel może wyświetlać komunikat o tym błędzie, jeśli formuła odwołuje się do komórek zawierających dane różnego typu. Jeśli sprawdzanie błędów w formułach jest włączone, wyświetlana jest etykietka ekranowa z komunikatem „Nieprawidłowy typ danych wartości użytej w formule”. Aby rozwiązać ten problem zwykle wystarczy wprowadzić drobne zmiany w formule. Naprawa błędu #DZIEL/0! Program Excel wyświetla komunikat o tym błędzie, jeśli liczba jest dzielona przez zero (0) lub przez wartość z pustej komórki. Naprawa błędu #LICZBA! Program Excel wyświetla komunikat o tym błędzie, jeśli formuła lub funkcja zawiera nieprawidłowe wartości liczbowe. Naprawa błędu #N/D Program Excel wyświetla komunikat o tym błędzie, jeśli wartość jest niedostępna dla funkcji lub formuły. Naprawa błędu #NAZWA? Ten błąd występuje wtedy, gdy program Excel nie rozpoznaje tekstu w formule. Przykładem może być błąd w nazwie zakresu lub funkcji. Przegląd funkcji Trudno sobie wyobrazić arkusz kalkulacyjny bez zastosowania funkcji. Funkcje w Excel spełniają coraz to większą rolę. Od bardzo dawna wyszły już poza zestaw podstawowych funkcji matematycznych, obejmując szerszy zakres. Dla przeciętnego użytkownika zaleta jaką jest mnogość funkcji Excela jest problemem trudnym do zgryzienia. Konstrukcje funkcji i ich wielość sprawia, że wiele osób się zniechęca, poznając te zagadnienia i nie próbuje bardziej zgłębić tematu, rezygnując w przedbiegach. Powodem często jest zbyt trudny, hermetyczny opis funkcji jakie mamy do dyspozycji. Czasem ciężko znaleźć sens czy sedno danej funkcji. Przyczyniają się do tego zawiłe, skomplikowane opisy. Dopiero dokładne zapoznanie się z daną funkcją, zobaczenie jej w praktycznym zastosowaniu uzmysławia użytkownikowi, iż wiele funkcji ma zastosowanie, jakiego wcześniej nawet nie podejrzewaliśmy, a używanie nie jest takie trudne. Dlatego w tym opracowaniu zebrano typowe funkcje zgrupowane według grup. Do funkcji – oprócz systematycznego typowego opisu – dodano także praktyczne zastosowanie poparte przykładem, co wydaje się być bardzo cenne dla zrozumienia tajników poszczególnych funkcji. Funkcje daty i czasu Funkcje daty i czasu to zestaw kilkunastu funkcji do zarządzania danymi, sformatowanych jako czas lub data. Funkcje są posegregowane alfabetycznie. Ostatnie funkcje nie wchodzą w skład podstawowego zestawu funkcji. Czas Zwraca określony czas, jako liczbę dziesiętną. Jeśli komórka miała format Ogólny przed wprowadzeniem funkcji, to wynik zostanie sformatowany jako data. Liczba dziesiętna zwracana przez funkcję CZAS to wartość z zakresu od 0 (zero) do 0,99999999, reprezentująca godziny od 0:00:00 (12:00:00 AM) do 23:59:59 (11:59:59 PM). Składnia funkcji CZAS(godzina, minuta, sekunda) RYS. 1 Godzina to liczba z zakresu od 0 (zero) do 32767 reprezentująca godzinę. Każda wartość większa niż 23 zostanie podzielona przez 24, a reszta będzie traktowana jako wartość godziny. Np. funkcja CZAS(27;0;0) = CZAS(3;0;0) = ,125, czyli 3:00. Minuta to liczba z zakresu od 0 do 32767 reprezentująca minuty. Każda wartość większa niż 59 zostanie konwertowana na godziny i minuty. Np. funkcja CZAS(0;750;0) = CZAS(12;30;0) = ,520833, czyli 12:30. Sekunda to liczba z zakresu od 0 do 32767 reprezentująca sekundy. Każda wartość większa niż 59 zostanie konwertowana na godziny, minuty i sekundy. Np. funkcja CZAS(0;0;2000) = CZAS(0;33;22) = ,023148, czyli 0:33:20. Aby wyświetlić liczbę jako godzinę, należy zaznaczyć odpowiednią komórkę, a następnie na karcie Arkusz w grupie Liczba kliknąć strzałkę obok pola : i kliknąć pozycję Godzina lub prawy przycisk myszki na komórce i formatuj komórki nadając format godzinowy. Data Zwraca liczbę kolejną reprezentującą określoną datę. Jeśli komórka miała format Ogólny przed wprowadzeniem funkcji, wynik zostaje sformatowany jako data. Składnia DATA(rok; miesiąc; dzień) RYS. 2 Rok Argument rok może zawierać od jednej do czterech cyfr. Program Microsoft Excel interpretuje argument rok zgodnie z używanym systemem daty. Miesiąc to dodatnia lub ujemna liczba całkowita z zakresu od 1 do 12, która oznacza miesiąc roku (od stycznia do grudnia). Dzień to dodatnia lub ujemna liczba całkowita z zakresu od 1 do 31, która oznacza dzień miesiąca. Program Microsoft Excel przechowuje daty jako liczby seryjne, których można używać w obliczeniach. Domyślnie data 1 stycznia 1900 jest liczbą seryjną 1, data 2 stycznia 1900 to liczba 2, a data 14 czerwca 2010 jest liczbą seryjną 40343. Dzięki takiej reprezentacji daty w łatwy sposób możemy od danej daty odjąć lub dodać przykładowo 10 dni, uzyskując nową datę. Funkcja DATA jest najbardziej użyteczna w formułach, w których rok, miesiąc i dzień są formułami, a nie stałymi. Dzień Zwraca dzień daty reprezentowanej przez argument liczba_kolejna. Dzień jest wyświetlany jako liczba całkowita z zakresu od 1 do 31. Składnia DZIEŃ(liczba_kolejna) RYS. 3 Liczba_kolejna to data poszukiwanego dnia. Daty powinny być wprowadzane przy użyciu funkcji DATA lub jako wynik innych formuł lub funkcji. Np. funkcji DATA(2008;5;23) można użyć dla dnia 23 maja 2008. Problemy mogą wystąpić, jeżeli daty są wprowadzane jako tekst. Rok Zwraca rok odpowiadający dacie. Rok ten jest zwracany jako liczba całkowita z przedziału od 1900 do 9999. Składnia ROK(liczba_kolejna) RYS. 4 Liczba_kolejna to data poszukiwanego roku. Daty powinny być wprowadzane przy użyciu funkcji DATA lub jako wyniki innych formuł lub funkcji. Np. w przypadku daty 23 maja 2008 należy użyć funkcji DATA(2008;5;23). Jeśli daty są wprowadzane jako tekst, mogą wystąpić problemy. Zadanie Do komórki a1 wprowadź wartość „dwa” (bez cudzysłowu). Do komórki b1 wprowadź formułę „=a1/a2”. Dlaczego pojawił się błąd #ARG i jak można to naprawić? Po naprawie błędu #ARG pojawił się nowy. Czemu? Osoby zainteresowane sprawdzeniem poprawności wykonania ćwiczenia prosimy o wysłanie maila na adres szkolenia@ CTS – Centrum Technik Sieciowych cts@ tel. 22 838-19-08 22 838-52-70

Aby tego uniknąć, możesz utworzyć dynamiczny nazwany zakres, co oznacza, że nie musisz dostosowywać odwołań do komórek za każdym razem, gdy dodajesz nowy wiersz lub kolumnę do listy. Utwórz dynamiczny nazwany zakres w programie Excel, tworząc tabelę. Utwórz dynamiczny nazwany zakres w programie Excel za pomocą funkcji
SPIS TREŚCI 1 Po co nam znaki dolara w Excelu?2 Co zrobić, żeby zablokować adresy komórek?3 Kiedy, w praktyce, najlepiej wstawiać dolary?4 Wygodny sposób na wstawianie znaków dolara w Excelu5 Wstawianie tylko jednego znaku dolara w Excelu Jednym z podstawowych narzędzi Excela są formuły, a wraz z nimi znak dolara. Wewnątrz formuły (czasem nawet bardzo prostej) możesz wskazywać wybrane komórki, przykładowo: „przemnóż zawartość komórki C5 przez zawartość komórki D5”. W poniższym przykładzie, C5 i D5 to adresy komórek. Przy tych adresach mogą czasem stać znaki dolara – $C$5 oraz $D$5 (rys. 1). Kiedy te dolary wstawiamy? Do czego to jest potrzebne? Co te dolary zmieniają? Na te pytania odpowiemy sobie poniżej. Rysunek 1. Przykład PRODUKTY. Po co nam znaki dolara w Excelu? Trzeba sobie uświadomić jedną rzecz – gdy przeciągamy formuły, to wraz z przeciągnięciem, zmieniają się odpowiednio adresy komórek użyte w tej formule. W przykładzie PRODUKTY, jeśli przeciągnę formułę 3 wiersze w dół, to adresy też zmienią się o 3 wiersze w dół (C5 zmieni się na C8, a D5 zmieni się na D8) (rys. 2). Jest to zupełnie normalne w Excelu, a wręcz często tego po prostu oczekujemy. Po co więc te dolary? Czytaj dalej… Rysunek 2. Wobrażmy sobie teraz inny przykład, gdzie analizujemy jeden konkretny produkt, który ma stałą cenę (420 zł) i liczymy jego sprzedaż w kolejnych miesiącach (rys. 3). Tutaj formułą będzie przemnożenie ilości przez cenę, czyli C5 mnożone przez G4. Rysunek 3. Przykład MIESIĄCE. Jeśli przeciągniemy taką formułe znów o 3 wiersze w dół, to C5 zmieni się na C8, a G4 na G7. Jak widać na rysunku 4, używanie komórki G7 jest bez sensu bo tam wcale nie ma ceny produktu. Zamiast G7 powinno być dalej G4. Na tym przykładzie widać, że nie zawsze chcemy, żeby wraz z przeciągnięciem formuły, przesuwały się adresy komórek. Rysunek 4. Co zrobić, żeby zablokować adresy komórek? Żeby G4 nie zmieniało nam się na G7, należy do G4 dodać $ (dolary). Na razie zróbmy to ręcznie, czyli: W przykładzie MIESIĄCE (rys. 5) wejdź do formuły w komórce D5 i zwyczajnie dopisz „$” (znak dolara) przed „G” i przed „4” i naciśnij ENTER (żeby zapisać zmiany w formule). Dużo więcej filmów z dolarów w Excelu Sprawdź za darmo gdzie znajdziesz wiele więcej zastosowań dla dolarów. Rysunek 5. Gdy przeciągniesz teraz formułę o 3 wiersze w dół, to G4 pozostanie dalej G4 (rys. 6). Rysunek 6. Wstawienie znaków dolara w Excelu przy adresie blokuje tę komórkę, czyli po przeciągnięciu formuły, komórka pozostaje niezmieniona. Zwróc uwagę na to, że C5 wciąż zamienia się na C8, więc możesz swobodnie wybrać, która z komórek ma być zablokowana. Kiedy, w praktyce, najlepiej wstawiać dolary? Gdy zaczynamy używać dolarów w adresach komórek, najczęściej problem sprawia rozpoznanie, w którym miejscu te dolary się przydadzą. Taką podstawową radą jest to, że blokujemy te komórki, których mamy jedną sztukę. Patrząc na przykład MIESIĄCE (rys. 6), ilości produktów mamy wiele (dla każdego miesiąca inna ilość), ale cena produktu jest tylko jedna (stała dla wszystkich miesięcy) – więc wstawiamy znaki dolara przy cenie. Poniżej przykład KURS (rys. 7), w którym przeliczamy kwoty w PLN na kwoty w USD. Mamy wiele kwot w PLN (B6, B7, B8, itd.), ale tylko jeden kurs wymiany tych walut (D4), więc dolary dodajemy przy kursie ($D$4). Rysunek 7. KURS. Wygodny sposób na wstawianie znaków dolara w Excelu Gdy chcesz wstawić dolary do adresu komórki, to zamiast wpisywać te dolary ręcznie, możesz użyć skrótu klawiszowego: Musisz mieć otwartą formułę. Jeśli jesteś w trakcie jej pisania, to siłą rzeczy masz formułę otwartą. Jeśli chcesz wrócić do formuły po jakimś czasie, żeby ją poprawić, to kliknij w komórkę dwukrotnie, albo zaznacz komórkę i wejdź w pasek formuły (wszystkie powyższe czynności dają ten sam efekt). Ważne jest, żeby być „wklikniętym” w formule przy adresie, który chcesz blokować, czyli ta pionowa migająca kreska musi znajdować się obok tego adresu (w przykładzie KURS, rys 7 – albo przed „D”, albo między „D” a „3” albo po „3”). Następnie, naciśnij na klawiaturze klawisz F4. Powinny się wstawić 2 dolary. Jeśli tak się nie dzieje, to prawdopodobnie masz na swojej klawiaturze włączone klawisze funkcyjne, więc musisz nacisnąc klawisz „fn” razem z „F4” (klawisz „fn” znajduje się obok lewego CTRL). Gdy przyzwyczaisz się do tego skrótu to zobaczysz jak bardzo ułatwia on pracę z dolarami w Excelu. Spróbuj nacisnąć F4 kilkukrotnie. Zobaczysz, że zmienia on sekwencję dolarów, czyli: Pierwsze naciśnięcie wstawia 2 dolary: $D$3. Drugie naciśnięcie wstawia 1 dolara przed liczbą: D$3. Trzecie naciśnięcie wstawia 1 dolara przed literą: $D3. Czwarte naciśnięcie usuwa dolary: D3. Kolejne naciśnięcia powtarzają tę samą sekwencję. Do czego przydają się D$3 albo $D3, czyli pojedyczne dolary? Czytaj o tym w dalszej części. Dużo więcej filmów z dolarów w Excelu Sprawdź za darmo gdzie znajdziesz wiele więcej zastosowań dla dolarów. Wstawianie tylko jednego znaku dolara w Excelu Wstawianie tylko jednego dolara w adresie komórki blokuje ją tylko częściowo. Aby wyjaśnić to, posłużę się przykładem CENNIK (rys. 8). W wierszach znajdują się kolejne produkty oraz ich ceny. Chce za pomocą formuły stworzyć cennik, czyli obliczyć ceny dla każdego z produktów, w przypadku różnych rabatów. Wielkość rabatu zależy od tego ile sztuk produktu zostało kupionych. Jeśli ktoś kupił do 5 sztuk, to rabat wynosi 1 zł, jeśli od 5 do 10 sztuk, to rabat wynosi 3 zł, jeśli od 10 do 15 sztuk, to rabat wynosi 5 zł, itd. Rabaty umieszczone są w kolejnych kolumnach. Rysunek 8. Przykład CENNIK. Podane rabaty (1 zł, 3 zł, 5 zł, itd.) to rabaty od ceny jednostkowej i takie ceny jednostkowe też chcemy obliczyć w tabeli – zobacz rysunek 9 (wyliczono ceny dla 2 pierwszych produktów). W D6 cena jest bez zmian, w E6 cena spada o 3 zł, w F6 cena spada o 5 zł, itd. Rysunek 9. Czym ten przykład różni się od poprzednich? Tym, że formułę będziemy przeciągać nie tylko z góry na dół, ale też z lewej do prawej. I to jest bardzo ważna różnica, która sprawia, że często będziemy używać nie podwójnych, a pojedynczych dolarów. Zacznijmy rozwiązywać to zadanie podobnie jak wcześniejsze, czyli wstawiam formułę, gdzie zapisuje dolary przy D5. Oczywiście formuła odejmje od ceny (C6) kwotę rabatu (D5) (rys. 10). Rysunek 10. Jeśli przeciągnę tę formułę tylko w dół (tak jak we wcześniejszych przypadkach), to wszystko wygląda dobrze, a wyniki są prawidłowe (rys. 11). Rysunek 11. Teraz wprowadzimy ten nowy element, czyli przeciągnięcie formuły w prawo. Przeciągną na razie tylko tę formułę z pierwszego wiersza. Widać, że C6 niepotrzebnie przesunęło się na G6, a D5 powinno przesunąć się na H5, ale tego nie zrobiło (rys. 12). Więc wszystko jest źle, włącznie z wynikiem formuły. Rysunek 12. Jak więc rozwiązać ten problem. Trzeba uświadomić sobie, że czasem chcemy w adresie komórki zablokować tylko wiersz, albo tylko kolumnę, a nie oba elementy jednocześnie. Tak jest w tym przykładzie: Gdy przeciągnęliśmy formułę w dół, C6 miało przesuwać się do kolejnych wierszy (C7, C8, C9, itd.), więc wiersza w C6 nie powinniśmy blokować (rys. 11) . Gdy przeciągnęliśmy formułę w prawo, to C6 zmieniło nam się na G6, a powinno pozostać dalej C6 (rys. 12). Czyli musimy zablokować kolumnę w C6, czyli zapisać $C6. Dolar blokuje zawsze „to przed czym stoi”, czyli $C6 zablokuje jedynie „C” (nie zablokuje „6”, czyli wiersza”) (rys. 13). Gdy przeciągnęliśmy formułę w dół, D5 nie miało przesuwać się do kolejnych wierszy (miało cały czas pozostać D5) (rys. 11), więc wiersz w D5 musimy zablokować, czyli zapisać D$5. Dolar blokuje zawsze „to przed czym stoi”, czyli D$5 zablokuje jedynie „5”. Gdy przeciągnęliśmy formułę w prawo, to D5 pozostało dalej D5, a powinno zmienić się na kolejne kolumny (D5, E5, F5, itd.) ( . Czyli nie możemy blokować kolumny w D5, czyli musimy pozostawić D$5 ( Rysunek. 13. Jeśli temat dolarów w Excelu jest dla Ciebie nowy, to blokowanie pojedynczymi znakami dolarów będzie na początku nieco kłopotliwe, więc nie zrażaj się tym, że nie od razu każdą formułę jesteś w stanie z miejsca perfekcyjnie zapisać. Wymaga to trochę ćwiczeń, czyli tworzenia kolejnych formuł. Jeśli chcesz poćwiczyć, oglądając filmy szkoleniowe i pobierając kolejne ćwiczenia, to zapraszam się do naszych kursów z Excela online, gdzie możesz za darmo przetestować tę platformę i przećwiczyć dolary w Excelu. Moja podpowiedź jest taka, aby zastanowić się z czego będzie Twoja formuła Excelowa zawsze korzystać: w CENNIKU (rys. 13) korzystasz z ceny produktu oraz z rabatu. Cena produktu jest zawsze w kolumnie C, a rabat zawsze w wierszu 5. Idę więc do formuły „=C6-D5” i w ciemno blokuję „C” oraz „5”. Powiązane wpisy poradnikowe urb1Ay1.
  • 5vejat301h.pages.dev/96
  • 5vejat301h.pages.dev/286
  • 5vejat301h.pages.dev/353
  • 5vejat301h.pages.dev/379
  • 5vejat301h.pages.dev/366
  • 5vejat301h.pages.dev/235
  • 5vejat301h.pages.dev/356
  • 5vejat301h.pages.dev/81
  • 5vejat301h.pages.dev/18
  • co oznacza w formule excel