dlaczego jagoda kamczacka jest gorzka
Jagoda kamczacka, czyli suchodrzew jadalny, jest wyjątkowo cenną do hodowli rośliną zyskującą w ostatnich latach coraz większą popularność nie tylko na terenach rosyjskich czy azjatyckich. Jest wyjątkowo odporna na mrozy, a więc łatwo można ją hodować w domowych ogródkach, nawet będąc ogrodnikiem dopiero rozpoczynającym swoją przygodę z domowymi uprawami. Znana od wieków w użyciu w medycynie ludowej krajów takich, jak północna Rosja, Chiny oraz Japonia, jagoda kamczacka nazywana jest nawet „eliksirem życia” według tubylczego ludu Ajnów zamieszkującego japońską wyspę Hokkaido. Dla współczesnych społeczeństw, coraz częściej cierpiących na choroby cywilizacyjne, jagoda kamczacka jest wręcz rodzajem superfood, pozwalającego na zmodyfikowanie diety według wskazań lekarzy i specjalistów od zdrowej żywności. Właściwości jagody kamczackiej Posiadające wyjątkowo dużo antyoksydantów uznawanych już powszechnie za składniki opóźniające negatywne skutki postępującego wieku, owoce jagody kamczackiej polecane są do spożycia przez osoby chore na cukrzycę i choroby układu krążenia. Zmniejszają ryzyko zawału serca, zapobiegają anemii, mają także działanie lecznicze w chorobach układu pokarmowego, spowalniają rozwój jaskry i radzą sobie z zakażeniami bakteryjnymi. Do innych cennych składników w jagodach kamczackich należy witamina C, której te owoce zawierają wyjątkowo dużo, witaminy z grupy B, magnez, fosfor, wapń i potas. Spożywanie jagody kamczackiej może też chronić przed szkodliwym wpływem promieniowania UV-A oraz UV-B oraz promieniowaniem radioaktywnym. Warunki uprawy jagody kamczackiej Jagoda kamczacka jest rośliną wyjątkowo łatwą w uprawie, długowieczną (może bowiem owocować nawet przez 30-40 lat bez przerwy, dając co roku obfite plony) i o szybkiej wegetacji. Lubi stanowiska słoneczne, ale będzie też owocować w lekko zacienionych miejscach. Dla krzewów jagody kamczackiej najlepsza jest gleba żyzna, o umiarkowanej wilgotności i lekko kwaśnym odczynie mieszczącym się w przedziale pH 5, 5 do 6. Sadzonki najlepiej przyjmują się posadzone w okresie jesieni lub na wiosnę, w przekopanej starannie ziemi nawiezionej wcześniej kompostem lub obornikiem. Dobrze zrobi im także wyściółkowanie wokół posadzonych już krzewów drobną korą lub trocinami, które utrzymują na dłużej wilgoć. Krzewy można przyciąć dopiero po pewnym czasie od posadzenia, najlepiej po upływie 4-5 lat, co daje im niezbędne prześwietlenie, pozwalające na usunięcie najstarszych, połamanych i zbyt drobnych pędów. Krzaki jagody kamczackiej podlewa się wiosną, kiedy jest zbyt sucho, a także w okresie wzrostu zawiązków owoców i ich dojrzewania. W okresie po posadzeniu krzewom dobrze zrobi nawożenie mineralne tymi samymi środkami, co w przypadku borówki wysokiej. Niepotrzebne jest natomiast stosowanie środków ochronnych, ponieważ roślina ta jest wyjątkowo odporna na ataki chorób i szkodników. Jej pąki kwiatowe pojawiają się już na początku marca, a kwiaty o kremowożółtym kolorze rozwijają się w kwietniu, stanowiąc wyjątkowo dekoracyjną ozdobę ogrodów. Warto pamiętać, że jagoda kamczacka jest rośliną obcopylną, więc do wydania przez nią plonów obok siebie powinny rosnąc dwie różne odmiany zakwitające w tym samym czasie. Owoce jagody kamczackiej mają kolor fioletowogranatowy i są pokryte woskowym nalotem. W smaku są soczyste, kwaśno-słodkie i z lekko goryczkową nutą. Nadają się do spożywania na surowo. W formie surowej owoce jagody kamczackiej są szczególnie cenne ze względu na możliwość wczesnego zbioru na wiosnę, kiedy nasz organizm po zimie wyjątkowo potrzebuje zwiększonej dawki witamin znajdujących się w świeżych owocach i warzywach. Jagody kamczackie doskonale sprawdzają się także w przetworach, suszeniu lub mrożeniu. Można je znaleźć także w produkowanych przemysłowo dżemach, winach, słodyczach i jogurtach. Odmiany jagody kamczackiej Jagoda kamczacka Atut Polska odmiana jagody kamczackiej Atut to wysoka plenność i wyjątkowe walory smakowe owoców, które nie opadają tak szybko, jak w przypadku innych odmian tych wartościowych krzewów. Jagoda kamczacka Atut charakteryzuje się rozłożystym pokrojem i rośnie do wysokości 1, 5 metra. Ma ciemnozielone liście o lekko zaokrąglonym kształcie i brunatne pędy. Dla starszych krzaków charakterystyczne są ponadto pojawiające się paski łuszczącej się kory. Duże i żółtobiałe kwiaty jagody kamczackiej Atut rozwijają się w połowie maja i są wyjątkowo dekoracyjne. Początkowo zielone owoce tej odmiany, stają się fioletowe i ciemnieją, aż do odcienia granatu, pokrywając się także woskowym nalotem. Słodkie i lekko goryczkowate jagody mogą osiągnąć długość do 2, 5 centymetra i średnicę około 8 milimetrów, w zależności od wilgotności gleby, w której rosną krzewy. Owoce można zbierać od ostatnich dni maja, a okres wegetacyjny kończy się w czerwcu. Podobnie jak inne odmiany, Atut nie musi rosnąc na glebie o wyjątkowej wartości, choć obfitości plonów z pewnością sprzyja umiarkowanie wilgotne i próchnicze podłoże o lekko kwaśnym odczynie w słonecznym miejscu, co sprzyja opadaniu owoców i wpływa pozytywnie na ich jakość. Jagoda kamczacka Czelabinka Jagoda kamczacka Czelabinka swoją nazwę zawdzięcza miejscu hodowli tej odmiany – w Czelabińsku, w Rosji. Charakterystyczna jest wielkość jej owoców w porównaniu z innymi odmianami, o gruszkowatym kształcie i interesującym, lekko kwaskowatym smaku. Krzewy jagody kamczackiej Czelabinki mają kulisty pokrój, średnią siłę wzrostu dochodzącego do wysokości 1, 5 metra. Ich jasnozielone pędy mogą z czasem rozchylać się na boki, dając rozłożystą koronę krzewu. Owoce tej odmiany dojrzewają na początku czerwca, pod warunkiem posadzonych w bliskiej odległości zapylaczy, z których za najlepsze uchodzą jagoda kamczacka Dlinnopłodna, Izjuminka oraz jagoda kamczacka Smoleńska. Jagoda kamczacka Duet Wyhodowana w Polsce odmiana jagody kamczackiej Duet ma wyjątkowo plenne właściwości, a jej dojrzały krzew może osiągnąć wysokość nawet 1, 6 metra. Spośród innych odmian jagód kamczackich Duet wyróżnia się jaśniejszym, woskowatym nalotem, pojawiającym się na dużych, osiągających długość 2 centymetrów i mających ciemnoniebieską barwę jagód. Kluczowym aspektem osiągnięcia obfitych zbiorów z jagody kamczackiej Duet jest jej zapylenie krzyżowe przez posadzenie obok siebie różnych odmian o tym samym czasie kwitnienia. Z pewnością posłuży jej też posadzenie na stanowisku słonecznym, w lekkiej i przepuszczalnej glebie o umiarkowanej wilgotności, którą można wspomóc w okresie początkowym po posadzeniu rośliny czy na wiosnę z mało obfitymi opadami. Jagoda kamczacka Jolanta Kolejna polska odmiana jagody kamczackiej Jolanta idealnie nadaje się do hodowli w Polsce, dzięki swojej mrozoodporności i małej wrażliwości na choroby i szkodniki. Ma bardzo smaczne, aromatyczne owoce o podłużnym kształcie z niewielką domieszką goryczki. Dojrzewają one w pierwszej połowie czerwca, a z jednego krzewu możliwe jest zebranie nawet pięciu kilogramów tych owoców. Mają one średnią tendencję do osypywania się po dojściu do postaci dojrzałej. Krzewy tej odmiany jagody kamczackiej dobrze rosną na stanowiskach nasłonecznionych lub lekko zacienionych, w glebach kwaśnych, piaszczysto-gliniastych, ale też lekko zasadowych lub obojętnych. Jagoda kamczacka Morena Wyhodowana w 1995 roku odmiana rosyjska jagody kamczackiej Morena o krzakach o pokroje kulistym, dochodzących do 1, 5 metra wysokości. Ma bardzo smaczne owoce pozbawione goryczy, za to słodko-kwaśne Są one duże, ich średnia waga przekracza na ogół jeden gram, mają kształt wrzeciona, kolor niebieski i woskowy nalot na powierzchni. Najlepsze efekty pod względem plenności jagody kamczackiej Morena osiąga się krzyżując ją z odmianą jagody kamczackiej Leningradskij Velikan posadzoną w bliskiej odległości. Jagoda kamczacka Sinoglaska Jagoda kamczacka Siniglaska pochodzi z Rosji, konkretnie z rejonu Syberii, i odznacza się wyjątkową odpornością na mróz oraz niskimi wymaganiami glebowymi. Ten długowieczny krzew jagody kamczackiej Siniglaska może owocować i żyć nawet do 35 lat, dorastając do wysokości 2, 2-2, 5 metra i tworząc kulisty, zwarty pokrój. Biało-żółte kwiaty tej odmiany jagody kamczackiej zaczynają kwitnąć w maju, a jej słodkie owoce dojrzewające na początku czerwca, jeszcze przed zbiorami truskawek i malin, osiągają wysokość zbioru nawet pięciu kilogramów z pojedynczego krzaka. Jagoda kamczacka Wojtek Polecana do uprawy zarówno amatorskiej, jak i przemysłowej, odmiana jagody kamczackiej Wojtek została stworzona w Polsce. Ma średnio silny wzrost, tworzący krzewy o wysokości 1, 6 metra i sporej szerokości, osiągającej nawet dwa metry, przy której należy zachować nieco większy rozstaw pomiędzy poszczególnymi krzakami sadzonymi w rzędach. Baryłkowate, spore owoce jagody kamczackiej Wojtek, mogą osiągnąć długość dochodzącą do czterech centymetrów i są gotowe do zbierania na początku czerwca lub nawet pod koniec maja. Jagoda kamczacka Wojtek należy bowiem do jednej z najszybciej owocujących odmian tego krzewu. Jest ceniony przez hodowców także ze względu na obfitość zbiorów, bowiem już po pierwszym roku od jego posadzenia można liczyć na uzyskanie pół kilograma owoców, a w kolejnych – do pięciu kilogramów. Jagoda kamczacka Wojtek ma niestety tę wadę, że dojrzałe owoce samoczynnie opadają. Owocowanie umożliwia skrzyżowanie zapylenie, najlepiej dokonywane z odmianą jagody kamczackiej Jolanta. Jagoda kamczacka Wołoszebnica Wyhodowana w Rosji jagoda kamczacka Wołoszebnica odznacza się wysoką plennością i wyjątkowym znoszeniem mrozu sięgającego nawet 45 stopni Celsjusza. Jedna z najwcześniej owocujących odmian tych roślin, dają plony pozytywnie wpływające na wzmocnienie organizmu i detoksykujące. Wyjątkowo duże jagody Wołoszebnicy mają nieco nierówną powierzchnię, są jednak bardzo smaczne i w pełni owocowania mogą dać nawet do sześciu kilogramów z jednego krzaka. Wołoszebnica jest także dobrym zapylaczem do odmian jagód kamczackich Singolaskiej i Czelabinki. Post Views: 88
Kamczacka u braci Miedzińskich w czerwcowy weekend. - Założenie hektara z ogrodzeniem, nawożeniem obornikiem, instalacją nawadniającą, ściółkowaniem kosztowało 100 tysięcy. Każdego roku wiosną dajemy posypowo 200 kg/ha YaraMila Complex, a w ramach fertygacji Kristalony.
Dom i Ogród Ogród Data publikacji Jagoda kamczacka uprawowym hitem Ten gatunek rośliny może niebawem stać się hitem uprawowym w nasadzeniach towarowych. Warto więc poświęcić mu trochę uwagi, bo może być dodatkowym źródłem dochodu. Wiemy doskonale jak różne bywają warunki atmosferyczne, często niesprzyjające uprawom dotychczas prowadzonym. Dobrze jest mieć pewną alternatywę. Jej niezaprzeczalną cechą jest wczesne owocowanie. Niektóre odmiany osiągają dojrzałość zbiorczą na około 2 tygodnie przed pierwszymi odmianami truskawek, gdy nasz organizm domaga się świeżych owoców, co jest dodatkowym motywem do rozpoczęcia uprawy tego wymagania glebowe i mrozoodporność Jagoda kamczacka nie ma zbyt dużych wymagań glebowo-klimatycznych. Krzewy są odporne na mróz i znoszą spadki temperatur nawet do minus 45 st. C, a także wiosenne przymrozki w granicach do minus 8 stopni C nie są im groźne. Zanim założymy plantacje powinniśmy dokładnie przeanalizować czy nasze gleby spełniają optymalne warunki pod jej uprawę. Przede wszystkim unikajmy gleb zbyt lekkich, piaszczystych bądź zlewnych, gliniastych. Jagoda dobrze rośnie na glebach IV i V klasy bonitacji o pH 5,5–6,5. Jeśli stanowisko spełni te oczekiwania, to jest szansa na dobre zbiory przez około 30 lat, z uwagi na to, że jest to roślina długowieczna. Początkowo rośliny rosną bardzo powoli, ale nie należy się zrażać, gdyż w 3. roku po posadzeniu już możemy zebrać ok. 500 g owoców z krzewu, natomiast pełnię owocowania rośliny osiągają w 6. roku po posadzeniu. W okresie pełni owocowania z jednego krzewu możemy pozyskać nawet do 5 kg owoców. Dodatkowym plusem uprawy jest cięcie roślin, które właściwie rozpoczynamy dopiero w 6–7 roku. W pierwszych latach usuwamy jedynie pędy uszkodzone lub z widocznymi zmianami chorobowymi. W sezonie dojrzewają owoce jagody jako pierwsze i niestety, mają tendencję do opadania Niezbędna pielęgnacja Zobacz także Aby jednak uzyskać wysokie zbiory musimy zadbać o utrzymanie właściwych warunków. Jagoda nie znosi konkurencji chwastów, dlatego ważne jest odpowiednie przygotowanie stanowiska pod nasadzenia uwzględniające dokładne odchwaszczenie. W kolejnych latach również dbamy o odchwaszczanie plantacji, a także nawożenie zgodnie z wynikami analizy gleby przeprowadzonej w stacji chemiczno-rolniczej, na podstawie której ustalamy wysokości dawek NPK. Przed sadzeniem należy wzbogacić glebę nawozami naturalnymi, czyli kompostem, obornikiem (ok. 8 t/ha), które w swym składzie zawierają dość duże ilości azotu. Podczas wegetacji zasilamy rośliny dwukrotnie, raz wiosną, na początku kwietnia, drugi raz latem, na początku lipca, po zbiorach. Owocującą jagodę nawozimy dodatkowo nawozami mineralnymi. Przy średniej zasobności stosujemy na ogół na ha: 80–120 kg N, 50–80 kg K2O, 50–60 P2O5. Artykuł podzielony na strony, czytasz 1 z 2 stron. Jagoda kamczacka to jeden z najzdrowszych owoców, które można spotkać w naszym kraju. Smaczna, bogata w witaminy, a przy tym mało wymagająca w uprawie jest wręcz idealnym owocem do posadzenia na działce. Do tej pory jagoda kamczacka nie była zbyt popularnym owocem, jednak w ostatnim czasie cieszy się coraz większym zainteresowaniem. Trudno się dziwić, w końcu jagoda kamczacka Jagoda kamczacka to roślina długowieczna, łatwa w uprawie Warto uprawiać jagodę kamczacką, bo jej owoce są bardzo zdrowe. Do tego krzewy jagody kamczackiej są bardzo wytrzymałe na mróz i wyjątkowo wcześnie rozpoczynają wegetację na wiosnę. Uprawa jagody kamczackiej w ogrodzie i na działce. Jagoda kamczacka – inaczej suchodrzew jadalny – to dwie odmiany botaniczne: suchodrzew siny (łac. Lonicera caerulea var. edulis) i suchodrzew kamczacki (łac. Lonicera caerulea var. kamtschatica). Odmiany pochodzące od suchodrzewu sinego dorastają do 1,5-2 m wysokości, mają pokrój wzniesiony, a owoce są kwaśno-słodkie i opadają po dojrzeniu. Odmiany pochodzące od suchodrzewu kamczackiego są niższe (1,2–1,5 m wysokości), są bardziej rozłożyste, a ich owoce są słodsze i bardziej utrzymują się na krzewie.>>Przeczytaj też: Najpopularniejsze krzewy, krzewinki i pnącza owocowe do przydomowego sadu Jagoda kamczacka to roślina długowieczna, łatwa w uprawie. Wegetację rozpoczyna bardzo wcześnie, a już na początku marca pojawiają się pąki kwiatowe. Owoce jagody kamczackiej można zbierać najwcześniej ze wszystkich uprawianych roślin owocowych (nawet przed pierwszymi truskawkami). Kremowożółte kwiaty jagody kamczackiej rozwijają się w kwietniu. Są miododajne i lekko pachną. Jagoda kamczacka jest roślina obcopylną, do dobrego zapylenia i owocowania potrzebuje obecności innej odmiany. Dlatego poleca się sadzenie obok siebie dwóch odmian kwitnących w tym samym czasie. Owoce jagody kamczackiej to fioletowogranatowe, wydłużone, pokryte woskowym nalotem jagody, które mają różny kształt w zależności od odmiany. Są soczyste, smaczne, kwaśno-słodkie, z lekko wyczuwalna goryczką. Jagoda kamczacka zaczyna owocować już w drugim roku po posadzeniu. Owoce dojrzewają nierównomiernie, dlatego należy je zbierać często, w miarę dojrzewania. Autor: GettyImages Jagoda kamczacka Uprawa jagody kamczackiej 1. Stanowisko: gdzie posadzić jagodę kamczacką. Jagoda kamczacka najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym. Można ja tez posadzić w miejscu lekko zacienionym. Urośnie prawie na każdej glebie, ale najlepsze jest podłoże żyzne, umiarkowanie wilgotne, o odczynie lekko kwaśnym (pH 5,5–6). Krzewy jagody kamczackiej są wytrzymałe na suszę i silny mróz (do –35 st. C). Kwiaty wytrzymują przymrozki nawet do –6 2. Sadzenie jagody kamczackiej: krzewy jagody kamczackiej najlepiej sadzić jesienią lub wiosną. Przed posadzeniem ziemię należy dobrze nawieźć kompostem lub obornikiem (10–15 kg na roślinę) i przekopać z wierzchnią warstwą gleby. Krzewy sadzi się w odległości 1–1,5 m od siebie. Ziemię wokół roślin dobrze jest wyściółkować, na przykład drobna korą lub przekompostowanymi trocinami. 3. Jagoda kamczacka przycinanie. Cięcie krzewów przeprowadza się dopiero od 4.–5. roku po posadzeniu – jest to cięcie prześwietlające, przy którym należy usunąć pędy najstarsze i połamane oraz nadmiar pędów drobnych. 4. Podlewanie i nawożenie. Krzewy jagody kamczackiej należy podlewać wiosną, gdy opady są niewielkie, a także podczas wzrostu zawiązków owoców oraz ich posadzeniu, od momentu przyjęcia się roślin do końca czerwca można zasilić krzewy wieloskładnikowym nawozem mineralnym dla borówki kamczacka nie wymaga stosowania środków ochrony, ponieważ nie jest atakowana przez choroby roślin i szkodniki. Cytryniec chiński - pnącze ozdobne o jadalnych owocach. Uprawa cytryńca w ogrodzie >>> Owoce jagodowe - dlaczego warto je jeść? Jagoda kamczacka Atut charakterystyka. Jagoda kamczacka "Atut" to odmiana wyhodowana w Polsce. Jedna z najpopularniejszych i najczęściej kupowanych (często w porównaniu do odmiany Wojtek wybór odmian jest bardzo duży (być może nawet za duży, bo coraz trudniej wybrać między nimi a Duetem).Wiciokrzew siny, czyli popularna jagoda kamczacka, jest wciąż dość mało rozpowszechnionym gatunkiem. Mimo to zdecydowanie zasługuje na uwagę, szczególnie z tego względu, że nie posiada dużych wymagań glebowych i klimatycznych. Roślina dobrze znosi spadki temperatur w okresie zimowym, jej kwiaty potrafią przetrwać duże przymrozki (nawet do 8oC na minusie), a owoce dojrzewają bardzo szybko – pod koniec maja. W związku z tym są jednymi z pierwszych deserowych owoców, jakie dostępne są na rynku. Gleba Uprawa jagody kamczackiej może mieć miejsce w różnych rodzaj gleby – niekorzystne dla jej rozwoju są właściwie tylko gleby podmokłe i suche. Jej rośliny są tolerancyjne jeśli chodzi o odczyn podłoża – najlepszym jest dla nich odczyn lekko kwaśny, na poziomie pH 5,5-6,5, jednak wzrastają w zakresie 5-8 pH. Co ciekawe rośliny rosną również w miejscach, gdzie mamy do czynienia z dużym zanieczyszczeniem powietrza, jednak warto uważać, by ich wzrostu nie zaburzyły miejsca wilgotne, w których blisko podchodzą wody gruntowe. Negatywne dla wzrostu są też podtopienia, które mają miejsce wiosną, a także zimne powietrze. Światło Jagoda kamczacka lubi światło, ale wzrasta także w miejscach, w których występuje niewielkie zacienienie. Na największe plony możemy jednak liczyć w miejscach nasłonecznionych i zabezpieczonych przed wiatrem. Temperatura Bardzo dużą zaletą tej rośliny jest jej odporność na niskie temperatury – w przypadku krzewów jest to -45°C, a kwiatów – -8°C. Roślina jest uprawiana nawet na Syberii, a jej liście rozwijają się nawet wtedy, gdy wokoło zalega jeszcze śnieg. Woda Najlepszymi miejscami do uprawy jagody kamczackiej są tereny wilgotne – według trwających siedem lat obserwacji dokonanych przez Rosyjski Instytut Certyfikacji imienia Miczurina, na jej wzrost negatywny wpływ mają susze. Szczególnie odbijają się one na formowaniu i dojrzewaniu owoców, które mają tendencję do opadania, a także na wielkości plonów czy zwiększonej podatności na choroby. Poleca się więc regularne podlewanie plantacji, a także nawadnianie ściółki pod krzewami – wtedy zdecydowanie wzrasta masa owoców. Plantacja Jagody kamczackiej na Syberii Pielęgnacja roślin Roślina nie wymaga kompleksowej pielęgnacji – w ciągu pierwszych lat nie trzeba jej nawozić, ciąć, ani przeprowadzać jakichkolwiek zabiegów związanych z ochroną. Okres produkcyjny wynosi 20-30 lat, w związku z czym jest uznawana za długowieczną. Jak ją uprawiać? ►sadzenie Najlepsza sadzonka posiada kilka cech charakterystycznych – jej wysokość przekracza 30 cm, grubość szyjki korzeniowej wynosi od 0,7 do 1 cm, system korzeniowy posiada długość od 20 do 25 cm, a ilość pędów zamyka się w liczbie 2-3. Sadzonki rozmnażane wegetatywnie, z którymi spotkać można się najczęściej, sadzi się w pojemnikach (doniczki P9 i większe) i wysadza do gruntu w trakcie całego okresu wegetacyjnego. Najlepszy okres na sadzenie to październik, ponieważ roślina nie wymaga wtedy długiego okresu aklimatyzacji. Dobrej jakości materiał szkółkarski jagody kamczackiej w doniczce Wysadzanie jagody kamczackiej jest zalecane w miejscach po uprawianych roślinach okopowych, takich jak ziemniaki, buraki czy marchew, a glebę wokół należy poddać użyźnieniu i odchwaszczeniu. Krzewy powinny być sadzone w rzędzie (schemat: 1,5-3,5 m x 1,0-1,5 m) – możliwa jest wtedy uprawa do 4000 szt. na hektar. Parametry dołka to: na plantacji towarowej – 50 cm głębokości i 50-60 cm szerokości, a w domowym ogródku – 25-30 cm głębokości i 30-40 cm szerokości. Zaleca się posadzenie rośliny tak, aby jej szyjka korzeniowa znajdowała się na poziomie równym powierzchni gleby, a także nie przycinanie rośliny, bowiem może to znacznie opóźnić owocowanie. Jeżeli chodzi o pielęgnację rośliny – należy ją podlewać i ściółkować glebę wokół, usuwać chwasty oraz, w sezonie jesiennym, spulchniać okręgi wokół pni (głębokość 5-8 cm) – zaleca się kopanie płycej w pobliżu krzewów, a głębiej pomiędzy rzędami. Bardzo istotne jest również zapewnienie roślinom zapylenia krzyżowego (są obcopylne) – jest to możliwe poprzez posadzenie 203 odmian kwitnących w tym samym czasie, czego efektem będą wysokiej jakości owoce (warto unikać jednej odmiany, bo nie wpływa to korzystnie na owocowanie). ► nawożenie Jeżeli planuje się założenie plantacji jesienią, bardzo dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie nawozów organicznych, takich jak obornik, kompost, torf albo humus w ilości 8-10 kg/m2. Możliwe jest wsypanie nawozów do dołków podczas sadzenia – do jednego należy wsypać 10 kg obornika lub kompostu, a do tego 40-50 g superfosfatu i taką samą ilość soli potasowej. Prawidłowe nawożenie i przygotowanie stanowiska, w którym ma miejsce uprawa sprawia, że jagoda kamczacka nie musi być nawożona przez kolejne 3 lata. W okresie wegetacji przeprowadza się dokarmianie młodych roślin 2-3 razy: wiosną (początek kwietnia) – na 1 m2 należy wsypać 20 g mocznika, 30 g azotanu lub 40 g siarczanu amonu, latem (początek lipca) – po zbiorach stosuje się nawóz mineralny wieloskładnikowy, czyli 25-30 g nawozu powinno się rozpuścić w 10 l wody; dawkowanie – 5 l na roślinę. Do nawożenia używa się też gotowego nawozu (60-80 g/m2, a także roztworu gnojówki w stosunku 1:4), jesienią – należy podsypać humus lub kompost (8-10 kg/m2) wokół krzewów. Starsze, 6-, 7-letnie rośliny nawozi się tylko wiosną i jesienią, jednak dawka powinna zostać zwiększona 1,5 raza, natomiast w przypadku kwaśnej gleby należy poddawać ją wapnowaniu – 200-300 g wapna/kredy na 1 m2. ►przycinanie Jagoda kamczacka nie wymaga przycinania przez okres do 5-7 lat od posadzenia. Czynność ta powinna być wykonywana dopiero po 8-10 latach – najlepiej jesienią, po opadnięciu liści, ewentualnie wiosną – najpóźniej do końca marca. Celem przycinania jest przerzedzenie korony, a także skrócenie gałęzi szkieletowych o połowę. W przypadku roślin 20-25-letnich najbardziej korzystne jest cięcie odmładzające – do wysokości 30-40 cm od poziomu gleby. W kolejnym roku należy pozostawić wyrosłe pędy, a wiosną trzeciego roku uformować krzew (pozostawić na nim 10-15 najsilniejszych gałęzi). ►choroby i szkodniki Kiedy pogoda nie jest sprzyjająca, możliwe jest wystąpienie objawów mączniaka albo oparzeliny, a w przypadku niektórych odmian obserwowano również pojawienie się piórolotka pięciopióra (Pterophorus pentadactyla), zwójki różóweczki (Pandemis ribeana Hb.), tarcznika wierzbowego (Chionaspis salicis L.) oraz zielonej mszycy wiciokrzewowej. Aby skutecznie walczyć z chorobami, należy postępować zgodnie z wytycznymi znajdującymi się w programie ochrony roślin – choroby w tym przypadku są jednak rzadkością, podobnie jak ataki ze strony szkodników. Do zainteresowania uprawą jagody kamczackiej na skalę towarową zachęcać mogą nowe odmiany, szczególnie te pochodzące z Kanady (‘Tundra’, ‘Borealis’, ‘Aurora’, ‘Hobeybee’) oraz rosyjskich ośrodków hodowlanych (‘Bakczarskaja Jubilejnaja’, ‘Docz Velikana’, ‘Gordost’ Bakczara’, ‘Jugana’, ‘Silginka’, ‘Streżewczanka’). Niektóre z nich mają bardzo atrakcyjne owoce o długości do 5 cm. Ze względu na swoje właściwości prozdrowotne owoce świetnie nadają się do przetwarzania (mrożenie, suszenia), jak również produkcji domowych przetworów. fot. T. Kusibab, M. Podymniak Więcej zdjęć w Galerii źródło: Więcej informacji na oraz w czasopiśmie Jagodnik nr 1/2014
Jagoda kamczacka pojawia się coraz częściej w przydomowych ogródkach nie tylko ze względu na to, że jej uprawa jest prosta, a owoce smaczne i zdrowe. To roślina, która pełni również funkcje ozdobne ze względu na piękne liście, owoce, a także biało-żółte lub biało-zielone kwiaty (pojawiające się już w pierwszej połowie