Z 100% soku jabłkowego tłoczonego z owoców z sadów w Dolinie Dunajca, produkujemy własny ocet cydrowy. W tym czystym, żywym occie są macerowane kwiaty czarnego bzu, zbierane z lokalnych łąk, z czystych terenów, daleko od szosy. Powstaje intensywnie pachnący ocet o delikatnie słomkowej barwie. Niepasteryzowany, nie filtrowany, bogaty w probiotyki. Smak Świeżo owocowo-kwiatowy z nutą cytrynową W kuchni Z wiosenną jagnięciną, do dań z serem Gruyère lub Mozzarella. Dodaj do ubijanych białek aby poprawić smak i strukturę bezy. Dobrze komponuje się z cytryną, limonką, truskawką, agrestem, jagodą leśną. W barku Do białego, musującego wina. Zrób koktajl typu „Hugo” (z syropem cukrowym, miętą i sokiem z limonki). W bezalkoholowej wersji zastąpić wino wodą gazowaną. W apteczce Wszystkie gatunki żywych octów Octovni wpływają korzystnie na florę bakteryjną jelit, wspomagają odporność i poprawiają samopoczucie. Ponadto specyficzne właściwości kwiatów, owoców i ziół, z których są produkowane, dobrze znane w medycynie ludowej i stosowane we współczesnym ziołolecznictwie, wzbogacają octy o dodatkowe, cenne cechy. Kwiaty Czarnego Bzu (Sambucus nigra L. – Flos) mają właściwości napotne, przeciwgorączkowe, moczopędne i przeciwzapalne. Działają wykrztuśnie, mają działanie antywirusowe, wzmacniają odporność, przyspieszają przemianę materii. Pij 10 ml octu dziennie w małej szklance wody. Napój izotoniczny można przygotować według przepisu - 50 ml octu, 20 g cukru, szczypta soli i 450 ml wody Przechowanie octu Przechowywać szczelnie zakorkowane, w ciemnym, chłodnym miejscu. Można przechowywać w lodówce, ale nie jest to konieczne. Ocet zawiera żywe kultury bakterii octowych co może spowodować powstanie „matki octowej”. Jest to naturalny, bezpieczny i zdrowy proces. Jeżeli w butelce powstanie matka, można ocet przepuścić przez drobne sitko przed użyciem. Dostępny w butelkach o pojemności 100 ml, 250 ml lub 500 ml. Zaświadczenie Sanepidu Nr

Szampan z kwiatów czarnego bzu nazywany jest także lemoniadą, ale to tak naprawdę ocet. Pachnie jednak tak obłędnie, jest tak pyszny i ma tak piękny kolor, że warto przymknąć oko na bezlitosną klasyfikację i pozwolić temu przetworowi na bardziej szlachetną nazwę. Przepis pochodzi z książki "Smak dzikich Roślin', autorstwa Patrycji Machałek. Sezonowe gotowanie z dzikich roślin jest prostsze, niż myślisz! (Nie)zwykły bez czarny O czarnym bzie przypominamy sobie dwa razy w roku: w czerwcu i we wrześniu. To krzew, który poza swoimi okresami popularności wygląda najzupełniej pospolicie – dorasta wprawdzie do 5 metrów, ale jego gałęzie i ciemnozielone liście nie wyróżniają się niczym na tle innych roślin. Do czasu. W czerwcu, kiedy zakwita, pokrywa się baldachami złożonymi z małych białych kwiatków oblepionych pyłkiem. Pachnie niesamowicie i nadzwyczaj intensywnie! Kwiaty zbieraj ostrożnie – znajdujący się na nich żółty pyłek to cenny surowiec, dlatego najlepiej ścinaj je nisko, trzymając nad pudełkiem lub papierową torebką. Co istotne, czarny bez kwitnie szybko – po dwóch, maksymalnie trzech tygodniach kwiaty zawiązują się w owoce, które z kolei będziemy zbierać we wrześniu. Kwiaty czarnego bzu zawierają flawonoidy, a wśród nich rutynę i kwercetynę, kwasy wielofenolowe i organiczne oraz garbniki. Wodne wyciągi z kwiatów czarnego bzu stymulują ośrodki regulujące wydzielanie potu do prawidłowego funkcjonowania. To dobra wiadomość dla osób, które borykają się z problemem nadmiernej potliwości. Jednak herbatki i syropy warto stosować przede wszystkim w czasie grypy i przeziębienia, kiedy potrzebujemy się wypocić, aby zwalczyć gorączkę. Syrop przyrządzony tradycyjnie z cukrem lub na miodzie działa osłonowo przy bólu gardła i anginie, a podczas kaszlu wspomoże odkrztuszanie. Szampan z kwiatów czarnego bzu to jedna z bardziej wyjątkowych wersji domowego octu. Warto go zrobić także dla jego właściwości zdrowotnych – domowe fermentowane napoje pobudzają układ trawienny i podnoszą odporność organizmu, a dodatkowo latem przyjemnie orzeźwiają i chłodzą. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie, by wymieszać go z wódką lub białym winem – a w wielu przypadkach jest to wręcz wskazane. Przepis na szampan z kwiatów bzu Składniki 5–6 dużych baldachów kwiatów czarnego bzu (koniecznie z pyłkiem) 1 l ciepłej przegotowanej wody 50 g cukru 1 cytryna 2–3 łyżki domowego octu (niekoniecznie, ale warto) Przygotowanie Kwiaty umieść w słoju, nie płucz ich – to ważne, żeby żółty, lekko duszący pyłek na nich pozostał, choćby w części. W garnku podgrzewaj wodę z cukrem – jak tylko się rozpuści, możesz wyłączyć palnik, ale jeśli woda nie była wcześniej przegotowana, doprowadź ją do wrzenia i ostudź. Cytrynę sparz, pokrój w plastry i umieść w słoiku. Zalej ciepłą wodą z cukrem i dodaj starter octowy*. Przemieszaj wszystko w słoju, zakręć i odstaw w ciepłe, nienasłonecznione miejsce. Idealnie jest docisnąć zawartość słoja do dna, tak by nic nie wystawało ponad powierzchnię wody, ale w przypadku kwiatów to trudne i frustrujące. Jeżeli ci się nie uda, codziennie zdejmij osłonkę ze słoja i przemieszaj w nim drewnianą łyżką (metalowa wejdzie w reakcję z kwaśnym środowiskiem nastawu i ocet się zepsuje). I tak codziennie przez 3–4 tygodnie. Drożdże zaczną pracować z cukrem, a płyn nabierze pięknego słomkowego koloru i mocnego, uderzającego zapachu. Kiedy na powierzchni pojawią się bąbelki i całość nabierze trochę gazu – tadam! Smacznego! * Kluczowe jest, żeby ocet był domowy, nie taki ze sklepu: jabłkowy, gruszkowy, z winogron czy ziołowy. Nie masz? Nie szkodzi – tutaj chodzi tylko o to, żeby przyspieszyć fermentację octową, więc bez domowego octu twój nastaw i tak sobie poradzi, tylko dłużej to potrwa. "Smak Dzikich Roślin" to ponad 100 przepisów na potrawy sezonowe z wykorzystaniem nieoczywistych roślin rosnących blisko Ciebie. Książka Patrycji Machałek pozwoli ci odkryć właściwości nietypowych ziół, dowiesz się z niej liście jakich drzew idealnie urozmaicą domowe menu, znajdziesz inspiracje do kulinarnych eksperymentów i zaskoczysz znajomych o każdej porze roku. SPRAWDŹ, GDZIE KUPIĆ!

Bez czarny kwitnie od II połowy maja do czerwca. Teraz jest okres zbioru kwiatów bzu czarnego – Flos Sambuci (ang. Black elder flower). Bez czarny jest małym drzewkiem lub krzewem, dorastającym do ok. 8 m wys. Często rośnie na skrajach lasów, przy rowach melioracyjnych, na miedzach, na przychaciach, przy rzekach. Kwiat i owoc bzu czarnego – Flos et Fructus Sambuci nigri są dostępne w sklepach zielarskich. Objęte są przez Farmakopeę Polską VI. Zgodnie z FP VI kwiat bzu powinien zawierać nie mniej niż 0,8% flawonoidów, w przeliczeniu na kwercetynę C15H10O7. Popiołu nie więcej niż 9% (wg FP III nie więcej niż 8%). Oficjalna dawka wg FP VI kwiatu bzu czarnego wynosi 3 g (jednorazowa) i 10 g (dobowa) w odwarach. Kwiat bzu czarnego najlepiej wysuszyć w ciemnym dobrze przewietrzanym pomieszczeniu, aby kwiaty uzyskały po wysuszeniu przyjemny silny zapach i kremową barwę. Ze świeżych kwiatów bzu czarnego można przyrządzić syrop. Oberwane same kwiatuszki, świeże, bez szypułek można dodawać do surowego ciasta naleśnikowego (mleko, mąka, jajko, sól, cukier) i smażyć jak naleśniki, podawać z syropem orkiszowym lub klonowym, albo miodem. Bez czarny – Sambucus nigra L., czerwiec 2008 r., Swarzędz W klasyfikacji systematycznej, bez czarny należy do rodziny przewiertnicowatych – Caprifoliaceae, czyli tam gdzie zaliczany jest także wiciokrzew (Lonicera), czy kalina (Viburnum). W dawnych systematykach (Linneusza) bez czarny zaliczany był do rodziny Viburneae, czyli kalinowatych. Kwiat bzu czarnego jest typowym surowcem flawonoidowym. Skład ilościowy: flawonoidy – 1,5-4%, w przeliczeniu na kwercetynę, triterpeny – ok. 3% (alfa-amyryna, beta-amyryna – ok. 1%, kwas oleanolowy, kwas ursolowy), fitosterole – 0,11-0,15% (kampesterol, beta-sitosterol, stigmasterol), kwasy fenolowe – 4-5% (kwas chlorogenowy 3%), olejek eteryczny – 0,15-0,5%, związki mineralne 8-9%. Spośród kwasów fenolowych: kwas kawowy, kwas ferulowy, kwas p-kumarowy, kwas chlorogenowy. W kwiatach są również: garbniki, nitrylozydy (sambunigryna), pektyny, śluzy, etyloamina, izobutyloamina, kwas walerianowy, cholina, sporo soli potasu. Wodne wyciągi z kwiatów bzu czarnego uszczelniają i wzmacniają naczynia krwionośne, rozszerzają naczynia wieńcowe, poprawiając krążenie krwi w obrębie serca. Ułatwiają odkrztuszanie zalegającej wydzieliny śluzowej w drogach oddechowych. Obniżają gorączkę, działają napotnie. Wzmagają diurezę i wydalanie szkodliwych produktów przemiany materii. Mają też wpływ spazmolityczny na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego i dróg moczowych. Wskazania: kaszel, nieżyt oskrzeli, katar, przeziębienie, choroby zakaźne, gorączka, kruchość naczyń krwionośnych. Obecność flawonoidów i fitosteroli działa korzystnie w terapii wspomagającej przerost gruczołu krokowego, zapalenie układu moczowego. Ponadto do kuracji odtruwających i przeciwzapalnych przy zatruciach i przewlekłych chorobach skóry. Kwiat bzu czarnego – Flos Sambuci nigri, czerwiec 2008 r, Swarzędz Napar z kwiatu bzu czarnego zastosowany na skórę i błony śluzowe działa przeciwzapalnie, antyseptycznie i przeciwobrzękowo. Doskonale zapobiega powstawaniu „worków i cieni pod oczami”. Przy zapaleniu spojówek polecam okłady z naparu. Kwiaty naparzane w mleku do przemywania skóry zniszczonej, podrażnionej, suchej, z trądzikiem różowatym i dermatozą. Okłady z naparu na piersi przy zapaleniu. Płukanki i nasiadówki z naparu przy zapaleniu narządów płciowych (zapalenie jądra, zapalenie warg sromowych, rany i podrażnienie prącia i cewki moczowej u kobiet). Napar na mleku lub wodzie rozjaśnia cerę i łagodzi przebarwienia na skórze. Napar na wodzie i mleku można osłodzić miodem naturalnym i podawać małym dzieciom. Na 1 szklankę wrzącej wody lub mleka bierze się 1-2 łyżki rozdrobnionych kwiatów. Przy nieżytach układu oddechowego i przeziębieniu pić co 2 godziny po 100 ml. Przy innych chorobach 2 szklanki dziennie przez 1-2 tygodnie, następnie 1 szklanka dziennie (pękanie naczyń krwionośnych, profilaktyka kamicy moczowej, kuracje odtruwające, przy chorobach skóry). Syrop z kwiatów bzu czarnego: zebrać 2 wiaderka 8 l kwiatów bzu, przemielić przez maszynkę do mięsa, zalać 10-12 l wody i zasypać 4-5 paczkami kwasku cytrynowego, zagotować i odstawić na noc. Następnie przecedzić. Podgrzać, dodać 5-6 kg cukru, wymieszać. Wlewać do butelek lub słoików umytych i wypłukancyh w gorącej wodzie, zakręcać na gorąco pokrywkami z uszczelką. Odczekać aż pokrywki zaciągnie. przechowywać w ciemnym i chłodnym miejscu. Syropek doskonały do picia i jako dodatek do herbaty, rozcieńczania wodą zdrojową. Środek wzmacniający, bogaty we flawonoidy, witaminy, potas i fitosterole, znakomity na kaszel, osłabienie i jako środek regulujący przemianę materii. 1. Zbiór kwiatów bzu czarnego 2. Mielenie kwiatów bzu czarnego 3. Zalewanie kwiatów wodą z kwaskiem cytrynowym, gotowanie, odstawienie z ognia, maceracja całą noc pod przykryciem 4. Na drugi dzień cedzenie, podgrzanie, dodanie cukru, rozlewanie gorącego do słojów lub butelek, z bzu czarnego – Sirupus Sambuci nigri, Swarzędz, 6 czerwiec 2008 r. W Austrii, Szwajcarii i Niemczech można kupić soki i napoje oparte na soku z kwiatów bzu czarnego. W Polsce oraz w wymienionych wcześn iej krajach dostępne są również soki z owoców bzu czarnego.

ocet z kwiatu czarnego bzu